Satır, Sekizde Nasıl Kıyılır

/omurgasız bir aşk'ın
dik durma telaşını kim görebilir ki.../



garip bir sessiz sürüngendim
ve bir o kadar ahmak
şehvete kapılınca bedenimin kuduruk salyası
kapanan kalp kapının sık sık yumruklanmasıydı
panik atak sevişmelerin utangaç kadını
ölürken
avucunda sıktığın kanatlarım
defterinde dürülmüş yalnızlıkla kanatlandı

ben kendimi aradım sende
şu yukarıda ki sekiz dizede

yanında boğulmayı öğreniyordum
denizden aşırdığım balıkla
zaman kabarcıkları
sırtında su topladığında
patlayan her nefes alışın
dudaklarımda arsız bir yakarıştı
ve hiç bir küfür "sen" kadar yakışmıyordu

ben soluğumu aradım sende
şu yukarıda ki yedi dizede

dilini ve hınzır dillerini öpüyorum
kayıp lanetin başkentinde
secde ettiğin mekanlarda
alın izini süpürmüş kocakarılar
kocasını aldatan karılarla yanıyoruz
seferini erteleyen gemilerin kıç tarafında

ben namusumu aradım sende
şu yukarıda ki altı dize de

fevaran bir ihtimal
tomurcuklanınca gözlerinden kalbime
Ayasofyayı ibadete açardım sırf sen bana iman et diye
kehribar rengi bir tesbihe dönüşürdüm
sabır niyetine , beni çek diye

ben tahammülümü aradım sende
şu yukarıda ki beş dizede

geçmiş
şizofren kokulu mektuplarında dağıtırdı aklımı
bir varsın bir yoksun
tam da kabuk bağlamışken yarınlarım geliyorsun

ben geleceğimi aradım sende
şu yukarıda ki dört dizede

uğrak yerlerim kırılıyordu
güneşe çıkınca seni takıyordum
kamaşan sadece kalbim değildi ki

ben gözlerimi aradım sende
şu yukarıda ki üç dizede

oysa rüyaya dalmak
hep sana bakmaktı

ben düşlerimi aradım sende
şu yukarıda ki iki dizede

seni seviyorum
.
.
.
sen kendini bulamadın
işte bu tek dizede...

alicengizoyunu

(...senden azaldığım hemen hemen her gün, kendime çoğaldım...ama halâ yalnızım...)