Sazın Teli Koptu

Ozanım, can yoldaşım
Acı haberin öyle bir ulaştı ki
Çekildi gözlerimizin suları
Zaman tükendi
Gül tükendi*
Bilmediğimiz bu ufak dünya
Notasız kaldı
Acıyla uyanan üzgün bir vaktin
Hazin bir günün başında
Sen silüetini giyindi
Ve türkülerle
Sazın teli koptu

Yanıyor tel
Acıyor zaman
Kanıyor yürek

Ozanım, can yoldaşım
Kayan yıldızlar
Senin renginden giyindi bulutları
Ezgiler esridi sesinin ahengini
Hasretlere karıştı adın
üçüncü gurbette
O nihavent sen
On bir ocak bu kış günü
Sözlerinle ışıklandı

Ozanım, can yoldaşım
Erken ayrıldın aramızdan
Bari dik duruşlu
Semaya sarılı güzel yüzünü
Sazına özgü türkü gülüşünü
Yüreklerimize ekle de
Öyle git Can yoldaşım
Öyle uyu

Hoşça kal iki gözüm
Şehrinin mavilerinden
Aç ellerini sevdaya
Cennetinden bir gül gönder
Sensiz türkünün ezgisi
Ağlıyor şimdi
Sızlıyor ısırgan otu*
Yanıyor tel tel


11/01/2011