Sebebi Varoluşun
Dinleyin beni dostlar
Kulak verin sesime
Yaş kemale eriyor
İlerliyoruz yolun sonuna
Nice beşer gelip geçmiş
Misafir olmuş bu fani dünyaya
Her birinin ayrı dünyası
Tüm çabalar yaşamaya
Her varlık yürür bu yolda
Bir ot ta yaşam süresini tüketir bir ağaç ta
Yaşananları bir zerre ye koysan sığar
Hayat bir nefes kadar kısa aslında
Kavga ederiz bir karış dünya malı için
Göçerken hepsini bırakıp gideriz dünyada
Belki farkına varmadan gönüller kırarız
Bilerek canları yakanların vay haline...
Kimi zaman bir kuş kadar düzen kuramayız
Kimi bir karıncadan çok habersiziz dünyada
Asırlar sürse de bitmeyecek mi yaşam
Ve o gün gerçeklerle yüzleşip,
Bütün yaşamın hesabını vereceğiz
Mahşeri dünya da
Kimi söze gerek kalmaz
Kimi kifayetsizdir kelimeler
Kimi söz bulamayız içimizdekileri anlatmaya
Sevgi vardır yüreğimizde severiz
Hayatı sevmekte o kadar kolay olsa
Zordur her zaman mutlu olmak
Kelepçeler vurulur özgürlüğüne
Sen büyürsün
İçinde bir çocuk vardır
O çocuk hep çocuk kalır tüm yaşamında
İçindeki çocuk ağlar isyan eder
Etrafında olup bitene
Yaşananlara
Ağır ağır ölür beden
Hayat yaşadıkça eksilir
ömür yaşadıkça eksilir insan yaşadıkça çoğalır belki de...
güzeldi.
sevgiler.
Düşünülmüş ve yazılmış.. Çok güzel aktarılmış, doğduğumuz andan itibaren dünya ölümüne yaklaşmamız.. Kutlarım..
hayatın kalıcı izlerini silen tek hakikattir ölüm. bunun farkına varıldığında,çözülür ancak çözüm.
değerli bir çalışmaydı.tebrikler..👍👍😙😙🤐
bende ayni şeyi düşünüyorum Hatice hanım yaşamayı seviyorum bu sadece şiirde hayat ne olursa olsun güzeldir
Eee Mustafa agbi herseyin bir zamanı var. Herseyde gelip geçici. Arkamızda bırakacağımız en güzel şey insanlığımız Yürekten kutlarım şiirini