Şehir Fısıltıları // İstanbul Sana Yazıyorum Bu Gece

/ Hiç uyumayan şehirden yazıyorum /

İstanbul !
Kapama gözlerini,
Benimlesin,
Benim için sakla gözyaşlarını.
Hasret gidereceğiz senle,
Doyasıya.

Ben doydum zamanla,
Şikayetim zararlarıma.

Hicret var yalnızlığıma,
Beni yalnız bırakma bu yolda.

Beyoğlu tazeler kadehleri,
Sen kal hele,
Oturalım başbaşa.
Bırak yansın Balat,
Haliç söndürür ateşini.
Bu acelen ne Taksim,
Günler torbaya mı girdi.

Sorma sevgili nerde.
Herkes kendi derdinde.
Bir yığın sahipsiz enkaz,
Bırakıldı mavi Boğaza,
Kirlenmeden biraz önce.

Anlamakta zorluk çeker Galata;
Kız Kulesi neden ayrı tende.
Hoyratça gülümser gemiler;
Ne fark eder, aşk her yerde.

Silkelenir Ayasofya;
Bende varım,
Sevgili ta dibimde.
Ayrılmayız biz,
Aşkımız Sultan Fatih'ten kaldı bize,
- Hem ihanet etmeyiz efendimize -

Sen kendi derdine yan Rumeli,
Şatafatlı heybetinle,
Yalnızsın kaderinde.
Zurnanın son deliğinden mi çıktın Kadıköy,
Sızlanma, sakin ol hele.

Eminönü yine şenşakrak,
Kıskandırır tarihiyle.
Masum ve kibar temayülü ile
Hoş eder gönülleri,
Her davete icabetinde.

Aşığım sana İstanbul,
Müptelayım eşsiz güzelliğine.
Sen bakma benim kelimelerime,
Yetişemem ben senin muhabbetine.

...


Gerçek dost kadar canlısın gözlerimde,
Efsaneler kadar gizemlisin bende.
İstanbul ! Kapama gözlerini,
Sana yazıyorum bu gece.