Şehrin Belleği Var
Göğümüzü terk etti telaşlı son kuş
kar yağıyor şimdi sokaklara
nice aşklar buldum koltukta unutulmuş
insanlar,kent,otobüs soğumuş her şey
tekerlerin dönüşünde öyle sarsılmış ki bu şehir
bütün dertlerini içime kusmuş
Bu şehir çoktan yitirdi belleğini
çeşme başında gençliğimizi unutmuş
yuvalardan gelirdi ezgisi kırlangıç ölümlerinde
korsan dönüşü Sakarya'da söylediğimiz
sıra şiirlerini ezmedi mi panzerin
içimize ne zaman koydun bu ayazı ey şehir?
acıya kesildi sözcüklerimiz
Beyaz giyerse karanlığı
dört bir yandan kıstırılır gözlerin usu
göğün gözüne kardan ak bir mendil bağlamak;
gözüne mendil bağlamaktır insanların
gözümde bir şehir kurşuna dizilir
silinir otobüs camlarından bir şehir
Bulamıyorum kalabalıklara ne oldu ?
nasıl soğudu insanları bu kentin ?
ne sallanan bir el ne bir damla yaş
otobüsün camında hayal meyal
dostlarımın gölgeleri gidiyor yorgun
bir eylül sabahında kovulu
👍her şey değişiyor insanlar ve haliyle şehirler ve huylar değişiyor,iklimler bile değişirken yaşantılar değişiyor.değişmeyen tek şey şair yüreklerin duyguları ve görmek istedikleri,işte o duyguları yine dile getiren bu güzel yürek.her şiiriniz bir yerlere yolculuk yaptırıyor üstadım yine gezintideydik.tebrikler selamlar sevgiler...👍
''gözümde bir şehir kurşuna dizilir silinir otobüs camlarından bir şehir''...şehrin belleği...tıpkı yaşayan insan belleği gibidir...şehirler de canlıdır elbet...tüm insanlığın birikimi şehirlerde saklıdırçünkü...ve her şey ölur...madden yok olurlar...şekil değiştirir madde...yitip gider her şey zamanla...ya anılar...şehrin her bir hücresine kazınan anılar...onlar kazıdıkça çıkmaz mı ortaya...siz şairler...bellek kazıyıcısı olmaya devam etmelisiniz...kazıyın...her şey diptedir...saklıdır her şey derinde...madde ne kadar görünmezlere bürünse de...anılar kalır heo taptaze...sadece tozlanır üzeri biraz...silin ellerinizle buğulanan camı...gülümser insanlığın tüm halleri...ve biliyormusunuz...hiç bir şey yok olmuyor...ben söylemiyorum...bilim böyle söylüyor...hep teşekkür ediyorum...hep güzel yazıyorsunuz...hep güzel kazıyorsunuz...saygılarımla...
Şehir ve insanlar... Ve zaman... Ve yaşananlar... Bir başkasının hatıralarında tanıdık kokulara rastlayanlar... Ve sokaklar... içinde onlarca belki yüzlerce belki binlerce hayali saklayanlar...
Ve şiir... Bizi ele verir...
Kutlarım Sait bey...
hüznün dem vurdugu
sorgulayıcı dizelerdi.
bir kez daha sayfanızı ziyaret etmekten onur duydum
teşekkürler paylaşıma ,
tebrikler sayın hocam 👍
ne olduysa o Eylül sabahı oldu, tüm tabiat gibi, şehir'de öldü sanki. tabiattan tek farkı, şehre bir daha hiç bahar gelmedi. evlerde sanki hala karartma perdeleri, gözlere inen. Şehrin deniz'i çekildi kıyılarından, sokak aralarında çocuklar miğfer gölgesinde oynar oldu.
tüm tarih belleğini yitirdi Üstat,
kutlu olsun.