Sela/zen

-dudaklarımdan girdin sen günahıma
şimdi aşkın rediftir bana-


-kürek mahkumuyum aşkının denizinde


---


dokun

ellerin kalbimin lifine değsin
kökümden dalıma yağmur
rüzgar bütün bulutların gurbeti


bütün çiçekler önünde eğilsin


dokun

saçlarıma papatya tacı ellerin
şehir kapılarını kapatsın
mum söndü çanı çalsın zangoç
gün siyaha öksüz
gece güneşe yetim
sen ay ışıgım tenime vursun şavkın

yıldızlar sıra sıra dizilsin


dokun

aşil damarıma ok misali parmakların
hatırlamıyorum nasıl sevdim ben seni
truva kanı geziyor damarlarımda
zil çalıyor etekleri yamaçlarımın


dokun

sonra öleyim
sela'm okunsun kulaklarına
sen_sin ol ben taze ölü
bir kadın geçsin ömründen
mevta desinler k/adına
karanfilli kınalı
gözleri kapalı
toprağı bol
son sözü adın olsun

...

hatun kişi niyetine!