Sen!
Gitme kal bu kaçıncı sormuyorum
Söktüğün taş değil seni seven kalbim
Uykularım ağır hasarlı
Düşlerim yıkık kırığında sen
Karar veremediğim insafsız duygularım
Fırtınalara boğuk zamana köle
Uçurumun kenarında
Kayan yıldız misali
Kuyruğunda sen
Ömür bozuk para gibi ne çabuk geçti
İçinde ezgilerim
Kenarında toplanan kum yığını
Kuruyan göz yaşı
Nemlenen kirpikler ağaran tan yeri
Şafağımda sen
Avuçlarında ışığın yansımaları yüzümde
Huzmeler dizgin yıldızları kıskanır
Ay'ın şavkı vurur gökyüzüne
Semahlarda dönen melek
Diler gibi oluyor gönlüm duada
Mızrabım da sen
Şarkılarda dinliyorum esiyor rüzgâr'ın
'Efil efil '
Rıhtım koyuklarına
Biri el sallıyor masum yüzlü
Bana mı der gibi son istasyon
Durağımda sen
Çantamda bir kırık elmas dökülmüş cam kırıkları
Kiremitleri yosun tutmuş bir çatı
Masum bir görüntü
Derin ummanlara dalan göz
Çakıl taşı sayıyorum
Yakamozları taşlamak gaye
Ağlama kıyamam buluttan düşen damlaya
Çizilir kumlar sahilde
Bozulur yanağında ki ben.
2010.10.10
okudukça yaşadım şiirin duygularını bir bir...
çok güzeldi
sevgiler.
İmgelerin şiire sarılışını beğendim.
kendince bir örgüsü var.
ve yakarışı.
sağlam şiir.
Kutladım...
Her bölüm, bir zincirin halkaları gibi birbirine bağlandıkça, şiirin bütünlüğüne güç katmış. Bölümlerin son dizelerinde vurgulanan "sen" sözcüğü ile sevgilinin konumunu/yerini/değerini betimleyen düğümler atılmış.
İçten, etkileyici, güzel bir anlatım.
Kutluyorum.
Şiiri şiir gibi yazan ender üstadlardan birisin...Sağol,varol.👍👍👍
usta şair ilmek ilmek nakşetmiş dizeleri yine
okunası bir şiir düşmüş dost sayfasına
kutlarım muhterem abim ellerin dert görmesin.👍