Sen

gitmeyecek hayalim gözlerinin önünden
bu yorgun bedenimi ateşe atacaksın
ben duman olupta karışınca havaya
oksijen niyetine beni soluyacaksın

çığlıklar belirecek şu suskun benliğimde
ateş olup yakacak elin her değdiğinde
ve bu karanlık geceler sabaha döndüğünde
sessizliğe karışıp sonra yok olacaksın

eğilip kulağına fısıldanacak gerçek
bu hazin öykü o sözlerle bitecek
yaralı gönlüm seni günbegün özleyecek
bu hasreti bitiren ancak sen olacaksın

kalsada bu bekleyiş o puslu şafaklara
kar yağdırsada zaman şu beyaz şakaklara
doğmasada güneşin karanlık sabahlara
beni hayalinle sen,sen! aydınlatacaksın

beklemekle geçsede ömrümün son demleri
misafir eder gönlüm bitimeyen sitemleri
bu yaralı yüreğin inan ki son sözleri
ceylan gözlüm yine sen yine sen olacaksın