Sen Beni Değil Içimdeki Çocuğu Yetim Bıraktın

sen beni değil içimdeki çocuğu yetim bıraktın
dualarımdı senden esir kalan mesela
vurduğun mavi gök yüzümdü kanımda ıslanan
sen sevdamı değil yüreğimi astın kirpiklerine
sözlerimdi gözlerimde yaşlarımla dökülen
adın hüzündür yar
hüznüme katıksız yar ekledim
yar dedim candan öte
ben sevdikçe
sen adım adım ıradın yüreğimde
adın hüzün
adın sevda
yolum...
sen benden her kadimde ırasanda
sanadır sana


sen beni değil şehrimi çürüttün teninde
atarken bir bilinmezliğe yaşanmışlıklarımızı
her gün batımı hüzne boğuldum
her sabahım umudum oldun
yeniden



saklanma hüzün saklanma utanmazlığın kalsın bakışlarımda
bir defa daha bak bitimliğime


saklanma hüzün ellerimde yitik zamanda
ar saklanmaz ya
arsızlığında vurulmaz pırangalara


çekip gitmek ne basit ne kadar kolay söylenir oldu kitabende


dünleri dilimize astık hüzün, yarınlık nöbetlerimizi intihar komandoları bombaladı
yar sözleri pim çekti, bakışları zamana ayarlandı
rotası bozuk bir gemiyim farz et
sözlerine sevilmezlik fırtınları ulandı