Sen Gidince

Sen gidince
elinden ekmeği alınan çocuk gibi oldum..
Boğazım düğümlendi ağlayamadım..çaresiz ve kimsesiz..

Sen gidince
yuvasından duşmüş,kanadı kırılmış bir kuş oldum
Çaresizlik içinde çırpınan..

Sen gidince..
Yavrusundan ayrılmak zorunda kalan bir ana gibi oldum.
Kolu kanadı bağlanan, çaresizlik içinde dunyası yıkılan..

Sen gidince..
Çöl ortasında kalan bir gül gibi oldum..
Susuzluktan yanan ,pişen kavrulan..

Sen gidince..
Çorak bir toprak oldum..
Bir damla suya hasret, ekinleri ,başakları kuruyan..

Sen gidince
Dört tarafı çelik duvarlarla kaplı bir mahkum oldum..
Anahtarları okyanusun derin sularına atılan..

Sen gidince.
Bir yaprak üzerinde ki küçük çiğ tanesi gibi oldum
Güneş çıkınca buharlaşıp yok olan..

Sen gidince
Kar altında açan bir kardelen oldum
Bir tutam güneşe muhtaç kalan.

Sen gidince
Ateş etrafında pervane oldum..
Amaçsızca dönüp duran,her an yanacağını bilen..

sen gidince
karanlıkl geceler sırdaşım,
acılar, hasretler,özlemler yoldaşım oldu..

sen gidince
ızdırap ve hüzün yağmurlarına beni hedef seçen
bende ki ben oldun sen..

Sen gidince.
Gökyüzünde kayan yıldızım oldun
tututğum tüm dileklerim senle giden, sen de son bulan..
içimdekileri alıp götüren..
aşkın alevli çemberinden geçiren..



08.10.2009