Sen Kokan Papatyalar
Dışarıda
Sevda Kıran bir rüzgar
İçerde dört duvar arası
Ruhunu köreltecek kadar nemli
Yaşam alanı denen odam
Demir parmaklıklar arasından
Sokulmaya çalışan güneş ışığına dahi
Sevda tutan ben
Koy beni gideyim Gardiyan
Tam şimdi...
İlk damla ulaşmadan toprağa
Koy beni gideyim
Yağmur;
Her damlasında bir kesit
Her vuruşunda bir ihtar
Her toprağa kavuşmasında
Vuslat...
Gün geldi
Hazan sardı yüreğimi de
Bahaneler uydurdum suskunluğuma
Gün geldi
Zemheri vurgunu yanaklarımdan
Buz sarmış kirpiklerimin hapsinde kalıp
Süzülemedi isyanlarım
Ulaşmak istediğim
Ne zirvesi buzul bir sevda
Ne de saçlarında ölüm dolaşan melek
Dileğim
Bir kucak dolusu bahar
Bir de sen kokan papatyalar...
Gizli aşk bu söyleyemem derdimi hiç kimseye, Zevke veda, neş'e yede veda artık herşeye...
bu şiiri yıllardır defalarca okudum kaleminden ve niyeyse şimdi okuduğumda bu şarkı takıldı dilimi...
Seni okuyabilmek güzel şey... Tekrar...tekrar...
Sevgilerimle
eskiden ne çok papatya vardı...şimdiler de onlarda azaldı...en masum sevda çiçeğidir papatya..tebrikler hocam..bir kucak papatya da benden size👍👍👍👍
şiiri çok beğendim. ustaca yazılmış. Hayatı daha çok yaşamak gerekiyor sanırım böyle yazabilmek için. Saygılar Işın Bey.
İlk yorumu kaçırmışım Hocam ...😤😤 Ama , ben .... şey ... bir tek papatya almaya gelmiştim , kimse görmeden 😊😊😊 çiçek hırsızı değilim vallahi, Annem'e götürecektim de !... !!!!😊😊😊
😭 neden papatyalar,ölüm,özlem ağlatıyor bugün beni..
olmaz ki ama.. böylede yazılmaz ki..
😭