Sen Nereli Ben Oralı

Yine kalem elimde,
çiziyorum ilk gördüğüm halindeki hayalini.
ne zaman kaybolsan gözümün önünden,
çıkıyorum kan ter içinde,
bana itham olunan tuhaf sorgulardan...

Sevginden alıyorken hep,
canımdan veririm her nefes...
bu şehir güzel ise eğer,
sen varsın diye.
odam mis kokuyorsa,
sen varsın içinde...

Yüreğim coşuyorsa bazen deli deli,
senden başka yoktur bilesin sebebi.
sen gönlümü mutlu ettin edeli,
sen nereli ben oralı...
sen üzgün ben yaralı.
sen dargın ben gözü yaşlı.
yirmi yılı aştı,
ben sen olalı...

Hasret günlerin gelince aklıma,
bir kaya parçası gibi,
dağlardan aşağı yuvarlanırım.
sesini her duyduğumda yine heyecanlanır,
toprak gibi ufalanırım...

Bazen bencil diyorsun ya bana,
sen içimde olunca dayanamıyorum işte,
kendimi de o anlar çok seviyorum.
belki de ondandır bu kadar egoist tavırlarım.
ben seni ilk gördüğüm gün gibi,
ışıltılı bakışlarınla hatırlarım,
büyülü bakışlarınla hatırlarım...

22 yılı bir yastıkta eskittiğimiz,sevgili eşime...sevgiyle...