Şen Ola Düğün Şen Ola

Günlerden neydi hatırlamıyorum.
Mevsimlerden hazandı o kesin.
Uykularım bölük pörçük,
Kulaklarımda çınlıyorken sesin,
Kara bulutlar gibiydi gözlerim,
Her an yağmaya hazırdım.
Islanacaktım sırılsıklam, ıslanacaktım,
Sokağa bırakılmış bir kedi gibi,
Taşlar gibi üstüne basılacaktım.
Kaldırımlar şahit olacaktı gidişine,
Kalkıp bir an yerimden, yazacaktım,
Senin şiirini son nefesimde,
Sonrasında beni boğarken hıçkırıklarım,
Vuracaktım aşkımı tam kalbinden,
Ben içimde sakladığım sen olacaktım.
Sen ruhumu alıp yanına giderken,




Duygularım, ağır yaralı, nefessiz,
Ufuklarım karanlık ve çizgisiz,
Sesimi saklar göğün yedinci katı,
Feryatlarım dolanır dalgalarda,
Vurur beni insafsız bir hasret,
Geceler takılır ayaklarıma,
Prangalar beni sensizliğim,
Sen diye hayatıma giren,
Kim varsa hepsini terk ettim.
Sevgiler tutuk kalır, yarımdır sevilen,
Yukarıya baksam sen olursun yıldızlarda,
Aşağıya kör bir sensizlik tükürsem,
Atamam içimden, dururken bir yanımda,
Kararın kesindir, değiştiremem.
İçimde bir ayaz var beni yakan,
Ben gözlerinin ateşinde üşürken,
Yüreğim diyor ki bana dayan!
Hangi sevda almamıştır nasibini,
Bu kahreden ayrılıktan.



Gittin işte, mutlu musun?
Mevsimlerden hazandı o kesin.
Günlerden neydi hatırlamıyorum.
Kulaklarımda çınlıyor sesin.
Uykularım bölük pörçük yine,
Duydum ki gelinliğini giymişsin.
Ben sarılırken beyaz bir kefene,
Şen ola düğün şen ola,
Oğlan bizim, kız bizim,
Kalkıp geleme ki artık sana,
Ölüler konuşamaz ki sevgilim,
Şen ola aşkım, şen ola,
Ben senden çoktan gittim.
Aşk senin, senin artık sevda,
Bak unutuldum bile, silindi siluetim,
Yokluğum düşerken bakışlarına,


NOT:

Sensizliğin ayazında üşürken ben/ Hayata tutun diyorsun / Göremedin ki gözlerimdeki hayattın sen/ Düşlerimi cebine koydun/ Mutlu musun?/ Ağlama boş ver, Gül sen!