Sen Oldun

Bir damla suydun avuçlarımda,
Silkelesem dökülecek gibi,
Tutsam tertemiz kalacak,
Bıraksam karışacak toprağa.

Parmaklarımı yıkamıştı varlığın,
Yüreğimi kıracağını nerden bilirdim.
Kırmadan önce, dönüp bakmadın ki,
Sormadın ki hiç, yaşadın mı diye.

Ellerim buz olacaktı, tutsaydım,
Oysa tutmuştum, ısınmak için.
Var git, dökül parmaklarımdan,
Ama bilki tutmak istemiştim,
Bilki dökülmek isteyen,
Sen oldun yine,
Yine sen oldun buzlayan.