Sen Ve Ben Ay ışığıydık....
/sen ve ben;
dili sustukça kalple konuşan,
kanadı kırık,sürgün yemiş,
birbiri etrafında dönüp ağlaşan,
semazen yürekli iki gölgeydik......./
ruhumuz kalabalıklarda sukuta mecbur,
kanayan yalnızlığımız ablukadaydı....
kor karanlık içerisinde,
göz göze gelemez ama,
kaşla göz arası sevişen düş çocuğuyduk.....
nemli hararetiyle bakışının,
damarımızdaki pıhtılaşmış kanı akıtırdık....
hüznü göğsümüzde uyutur,
sessizlikle buluşur,
kendi lisanımızla aşkı konuşurduk.........
kör noktalarda birbirimize tutunur,
kaygı çiçeklerini soldurur,
utancın vadilerinde ne günahlar doğururduk....
yıldızsız ,yetim ,zifir gecelerde,
kalplerimizin ritmi hayli hızlanmış,
şavkı duvarlara vuran gölge oyunuyduk......
aslında;
sen ve ben;
aşka aldanmış,
aşka adanmış,
efsane olmamış ama,
yanan ateşe müptela,
ebruli boyalı ay ışığıydık................
tebrik ederim nebile abla şiir gibi şiir okudum😙
Nebile ,bu şiiri nasıl,hangi duygularla,hangi ilhamla yazdın?Bravo...Söyleyecek o kadar çok şey var ki,kelimelerle ifade olunmaz.Keşke bu şiirin tahlilini yüzüne karşı yapabilseydim...Katıldığım Struma şiir akşamlarında okunan o en güzel şiirlerden birini dinledim sanki..Seni bu şiirinden dolayı nasıl tebrik edeceğimi de bilemiyorum.Bence sen son zamanların en güzel şiirlerinden birine sahipsin.Bilmem farkında mısın?
aslinda , sen ve ben, aska aldanmis, aska adannmis, efsane olmamis ama, yanan atese muptela, ebrulu boyali ayisigiydik.... NEBILEM USTAM,,BU SIIRI YAZAN O YUREGINE KURBAN OLURUM BEN,,,HARIKASIN👑👑👑👑👑👑👑👑
güzel bir şarkı eşliğinde okudum şiirine ve fon müziği ile birlikte daha bir başka oldu ablam...kalemine yüreğine sağlık
tanerciğim ... inan bu jestin karşısında ne diyeceğimi bilemedim...süpersin...sağol varol...😊😊 çok utandım valla...😊 umarım aradığın karşına çıkar...👧 bu şiir çok oldu sahiden de 😅😅😅😅 tekrar teşekkürler👍👍👍👍