Sen Vefasız Sevgili
Kaldı mı sevgili hiç sende vefa
Seviyorum dedin ele güldürdün
Sevgi emek ister bir ahde vefa
Yok yere hayale aşka daldırdın
Ne gerçeğim oldun ne de düşlerim
Ne sevincim oldun ne gülüşlerim
Kalbinden göçerken çırpınışlarım
Armağanın oldu vurup öldürdün
Kalbim şimdi bomboş nabzım atmıyor
Sensiz ocağımda duman tütmüyor
Sevdalara kardım dizim tutmuyor
Kalbimi yok yere candan böldürdün
Rıhtımda dalgalar coşar halime
Vuramadın içli gönül telime
Gel desen gelirdim senle ölüme
Kıymetim bilmedin senden oldurdun
Hasretin vurdukça dolar gözlerim
Akan yaşlarımı siler gizlerim
Neden bilmem seni hala özlerim
Saçlarıma beyaz aklar doldurdun
Oysa bir efsane olmalıydık biz
Bahara ermeden soldu sevgimiz
Şimdi bir başıma kaldım sevgisiz
Gonca güllerimi bir bir yoldurdun
Serap'a bir yudum sevgi çok bile
Her günüm ızdırap her günüm çile
Dağlar haber salın şu gurbet ile
Beni yad ellere atıp soldurdun
_Kardelen_
"Kaldı mı sevgili hiç sende vefa Seviyorum dedin ele güldürdün Sevgi emek ister bir ahde vefa Yok yere hayale aşka daldırdın"
Yok yere hayale daldırmak,öyle çok kişiye hitap etmiş ki şiir Serap Hanım,günümüzde böyle değil mi aşklar...
"Vefa arıyorum dost arıyorum" bulana aşk olsun...
Kutluyorum,sevgiler...