Sen Yine Bahar Kokan Çiçeklerinle Gel

bir mart sabahı düştüysen yola
bahar kokuyor yollar sensizlik içinde
sen varsın yoksan...
yol uzaksa
kim düşer sensiz yalın ayak
bir mart sabahı gözlere susayan güneşinle
gel artık güne vuran ışığınla

gidişinle düştüğün ahuzar gönlüm
neylerse öyle eyler
hayal eden düşer yola
hasretin köz olmuşsa külü savrulur
gök mavisi griye çalar

bekle dur
nevroz ateşi alevlenir tüm evrene
belki yarın yürekler ısınır
sen ve dünyam yeni güne bakar
gel artık
yeni gün baharın sarsın yurdumu

baharınla kışın geçer
gizlensen de ey aşk ne güne durur
ey aşk nisan yağmuruna tutunduysa
gözyaşın sele
döner mi bilmem
bir bildiğim baharı kış saysanda gönlüm geçmiyor yaza..
sen yine bahar kokan çiçeklerinle gel

senli
su saati döner yüreğim sularına
nevroz ateşiyle
gözler sana doyar baharınla
bir gitti
gecenin sabahı düşlerimle
ateşin rojdası vurur
gözlerde sevinç gözyaşıyla

toprakta fışkıran dümenleri
yakar
geçer acılı gülüşlere devran döner sevinçlerin doruğunda
ateşler yak yürek sularıma

düşümün iki gözüne okundu bahtı güzel baharlara
yine de güzel duam seninle
sen yine bahar kokan çiçeklerinle gel
gülsün gözlerim seni....!

21*03*14*