Sen Yinede Sevgiyle Kal...

Yedinci günü ayrılığın...
Her akşam hasretin yaralar açar derinlerde...
Adı yok sevdanın sensiz adı yok...
Hiçbir şeyin sensiz tadı yok...




Henüz ürkek ve arlı sevmelerim...
Suya hasret çöllerinde kurumuş bitap bedenim...
Fırtınalarım kör kurşunlarla dansta...
Allaha emanet bir yürek,
Ve kendini bilmeyen serzenişler düştü dile...






Sahipsiz kalmış düş bahçemde,
Beyaz güller biter mi yine...
Serimde duman duman tüten hasret,
Yollarıma akmayan nehirler,
Kurumuş sersefil düşünceler...
Ayın arsızlığı gibi...
Durmadan doğar mı dersin...





Bu gün yedinci günü ayrılığın...
Kapkara gece...
Zifiri siyah yıldızlar...
Akıl almaz düşünceler...
Birikti gönlümde yine hüzünler...





Artık bitmiyor yarım kalan türküler...
Acıtmıyor canımı...
Ne yalnızlık,
Ne hüzün,
Ne gözyaşı...
Biliyorum bir gün...
Su elbet akar yatağını bulur...
Sen yinede sevgiyle kal...



Not: ve hiçbir yalnızlık gözlerimdeki kadar derin değil...