Sen Yoksun Artık

Sen yoksun artık
Papatyalar boynunu bükmüş
Toprağını terk ediyor
Sarısında umutlarımı
Beyazında sevdamı
Beni de benden bedenimden
Alıp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Şehrimin yağmurları buruk
Güneşi ayrı kasvette
Karanlıklar öpüyor sokaklarını
Sen diye adımladığım kaldırımlarını
Söküp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Sabahlar kederli
Öğlen vakitleri na hoş
Akşamlarımsa bomboş
Gecelerimi hasrete
Döküp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Şiirlerimin dili lal
İmgelerim kayıp
Sensizliğe tüm yazdıklarımı
Seninle içinde bulamadıklarımı
Bırakıp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Zifir mavim yok senlerim yok
Siyahlar daha aydınlık
Uçurumlarım
?-hadi be'?lerim
Kör bir kuyuya beni
Atıp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Yaşanmamış nice sevdalarda
Düşlerde; hele ki rüyalarda
Anlamsız riyalarda
Hayalini gözlerimde
Yıkıp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Çıkmazlarım çoğalıyor
Umutlarım dağılıyor
Gitme deyişim boşuna
Beyhude çırpınışlar
Binlerce atın koşumuna
Gemi azıya
Çekip gidiyorsun

Sen yoksun artık
Annesiz yavru gibi
Bükülmüşlerimde seni beklerken
Gözlerine son kez gülerken
Aşkına, sevdaya açılası kapıyı
Çarpıp gidiyorsun


Sen yoksun artık
Sensizlik çok pahalı
Ödeyemem bedelini
Bulamazsın benden sevdalı
Pazarlıkta çektin artık elini
Umudumu üç kuruşluk hasrete
Satıp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Mekanım cennet olsa ne olur
Beni ateşine attın ya!
Cehennem nedir ki mahşerde
Ciğerimi cayır cayır
Yakıp gidiyorsun

Sen yoksun artık
Dilim dönmüyor hiçbir duaya
Aklım ermedi gitti bu davaya
Bir daha gelmezmişim gibi dünyaya
Ölümümü bedavaya
Getirip gidiyorsun..

Cumhur Karaca