Senden Habersiz Yürüyorum

Üzerime sonbahar yaprakları düşüyor
Senden habersiz senin sokaklarında yürüyorum
Biçare..



Yüzümde hafif bir tebessüm
İçim ise yangın yeri..
Yalnızlığımla yine bir başımayım
Buruk sevinçlerin sahibi olmuş yüreğim
Söz dinletemiyorum!




Kesiliyor titreyen yüreğim
Bir neşter dokunuşuyla
Boşalıyor kanlarım yere
Öyle dolu ki içim
Sustuklarım büyüyor içimde
Severken sevilememenin
Sayısız başa geliminin
Acısı dokunuyor yüreğime!




Üşürken bedenim
Senin sokaklarında
İsmimi anışındadır
Bütün dermanım!
Baldan tatlı,
Bir bakışın yeter
Gel sayılı nefesler varken
Şimdiye kadar çekilen
Zulümler yeter..



Her yorgunluk bitimi
Yeni bir perde açılıyor yüreğimde
Eskilerin açtığı yaralara inat
Belki de seninle açıyorum
Son kez yüreğimin perdelerini,
Son kez çıkıyorum hayat sahnesinde
Başrolde ben doğaçlama oynuyorum
Her zaman ki gibi..




Son bir umut işte
Son gönle düşen
Geç kalmış cemrem
Ayın hilalinde gizlenmiş
Berrak yüzün
Gel düşmeden toprağa
Bedenim!
Gel!

Özüm, son noktam
Gel iki gözüm..



04*10*2009

10:20