Sene De Bir Gün

Hani diyorum,
Hani,
Şöyle sene de bir gün çocuk olsak.
Herşeyi bir kenara bırakıp,
Hiç bir şeyi ,
Hiç kimseyi düşünmesek.
Sadece iki afacak çocuk olsak ve
O günü doyasıya yaşasak.

Uzatsam ellerimi,
Birbirine kenetlense parmaklarimiz.
Sımsıkı tutsan ellerim den,
Sarp yamaçlara tırmansak.
Kâh lâle,
Kâh gelincik,
Kâh papatya toplasak.
Otursak yaşlı iğde ağacının altına,
Topladığımız papatyalardan fallar tutsak.
Seviyor,,
Sevmiyor diye.
Bazen kapris yapsak birbirimiz,
Arada bir tartişsak,
Ama sonra sevgi dolu bir bir buse ile barışsak.

Aniden kararsa gökyüzü,bir yaz yağmuruna tutulsak.
Hani derler ya ahmak ıslatan.
Biz de bu yağmurdan payımızı düşeni alsak,
Sırılsıklam ıslansak.
Sen perçemlerime tutunan yağmur tanelerini elinin tersiyle silsen.
Ben arsız kedi gibi sana sokulsam,
Ateşle barut olsak.
Yağmur titren bedenlerimizi ıslatırken,
Biz sevdanın harında yansak.
Tenim tenine,
Nefesim nefesine karışsa,saatlerce öylece kalsak.

Biirsin yaz yağmuru tez gelir geçer.
Bir gökkuşağı belirse yağan yağmurun ardında.
Tutunsak bir ucundan,
Bütün umutlarımızı maviye boyasak.
Yorgunlukta kesilse dizlerimizde ferimiz,
İğde dalını altında yığılsak kalsak.
Ben göğsüne başımı yaslasam,
Sen saçlarımı okşasan,huzur sarsa yorgun bedenlerimizi.
Yıldızlarda üstümüze yorgan yapsak,öylece uyuyup kalsak.

Hani diyorum ki,
İki afacan çocuk olsak
Sene de bir gün, yeni doğan güne birlikte uyansak.