Sen/Gidersen Kim Kalır !

Gitme!
Sensizlik kokmasın bu şehir!
Dallarda öten bülbülleri
Sokakta ki kedileri ve beni
Öylece bırakma sensiz!





Bak gidersen
Dalgalanmaz ki deniz,
Martıları sensiz kimle besleriz,
Yada kimle vapur saatlerini kaçırır
ve sohbete en koyu yerinden devam ederiz!




Hangi tepesinden İstanbul'un
Gün doğumu - gün batımını izleriz!
Hangi sahilde kimle hayallere dalarız,
Düşündün mü hiç
Neler yarım kalır sensiz sessiz..





Üşüyünce kime sarılırım,
Ağlayınca kim gözyaşlarımı siler,
Söyle kim senin kadar güzel güler,
Kim başını omzuma yaslar,
Kim umut perisi olur günüme..





Kim günaydın der yanımda uyanıp,
Kim kahvaltı hazırlar,
Kim gecikir koşuşturup evden çıkar,
Kim bekler bir cafe de,
Kim bekletir bir çay bahçesinde,
Kim kulağıma fısıldar sesini,
Kim katar nefesime nefesini..




Bırakabilir misin...
Şimdi söyle..
Sonra git gidebilirsen sessizce
Ben uyanmadan
Öylece..



/Son busenin ısısı dolanırken bedenimde..
Git yüreğimin artık atmayacağını görme../




02*04*2010



Medetden yürek dökümleri..