Seni Beklemek

Seni beklemek
Kuşluk vakti
Küçük bir çocukken
Çıktığım ıssız bir seyahatten
Şafak vakti kendime
Olgun bir kadın kadar
Birikerek dönmek,
Seni beklemek
Yani
Olması gerekenden
Çok erken büyümek

Seni beklemek
Zamanın o büyülü evinde
Yelkovanın üzerine oturup
Dakikaların kalp atışlarından
Tınısı bir ömür süren
Bir şarkı bestelemek...
Seni beklemek
Yani
Saatlerin dilini çözmek


Seni beklemek
Resimlerin,şiirlerin
Müziklerin
Usul usul
Ayağına basmadan
Saçlarını çekmeden hiç bir saniyenin
Gözbebeklerinin içine dolar gibi
Bir anı defterinin
Ruhundan Geçmek...
Seni beklemek
Yani
Bir anının kanını
Canına vermek...

Seni beklemek
Bir ağacın kızıla çalar saçlarıyla
Yeşile bakan gözlerini
Asıp yüzümün eflatun bulutlarına
Yüreğimin orman kokulu caddelerinden
Huşu ile geçmek...
Seni beklemek
Yani
Hasreti yeşille bezemek

Seni beklemek
Tek kanatlı bir martının
Puantiyeli Atkısı kadar
Özgürce salınabilmek
Yalnızlığın gece mavisi sahiline paralel
Seni beklemek
Yani
Kuş uçumu bir kaç çığlık ötede
Tutsaklığın özgürlüğüyle
Sabaha dilenmek...

Seni beklemek
Kınından yeni çıkmış gecenin
Sabrımın en orta yerine
Baş aşağı saplanırken
Nasıl böyle soğukkanlı gülümseyebildiğini
İçimin ücralarında
Nasıl yol bulup kimleri dost edindiğini
Düşünmek
Seni beklemek
yani
Düşerken düşünceleri de düşündürmek...

Seni beklemek
Bir nehrin göğsüne sendeleyerek inen
Sarhoş bir sandal gibi
Yosun tutmuş gölgemin kollarında
Ağır ağır dibe çökmek...


Seni beklemek
Dolunayı yutmuş gözlerimden
Parça parça yıldızlar dökülürken
Satır satır hasret iliştirmek
Kağıdın her şey olmaya açık saflığına
Seni beklemek
Yani
Şiir kere yalnızlık büyütmek...