Seni Beklerken

.................................dördüncü kattaki evimizin
...............................balkonundan düşen eşimin
..................................Samatya ssk hastahaneside
..................................ameliyat anında beklerken


altı buçuk saat kanadı düşüncelerim anılarımızla
sessizsizliğinin sesi deldi hep sağırlığımı
bir ikindi vakti gelmiştin sıcak bir muhabbet
yalnızlığıma
sarmıştın kırık dökük gönlümü bakışlarınla özgürce
altı buçuk saat kanadı düşüncelerim anılarımızla

sen bir defa olsun sormadın bana
ben de hiç anımsamıyorum:
?seni seviyorum!?
dediğimi
seni emin ellwere teslim ettiğimi inanıyorum
inanıyorum senin inançla bağlılığına yaşama
oğluna olan sevgine
bana olan güvenine

altı buçuk saatin bunca uzun olduğuna
ilk kez tanık oldum
ağırlığını ölçtüm zamanı zamanla tartarak
sen bıçak altında ben diken üstünde
saatin taktiklerinden sıçrayan keder
saplandı hep düşünceme
düşüncem hücrelerine kan dökerek bekledim
bekledim en umutsuz anları umutla besleyerek
yırttım attım hayalleri
avuçlarımda sımsıkı tutarak gerçekleri

biz hep kuşkulardan uzak yaşadık
odaklanarak oğlumuz Ertan'a
soğuklarda ona yün hırka olduk
sıcaklarda gölgesiydik yapraklarımızla
serin esen rüzgarın şefkati
biz kuşkulardan uzak yaşadık

altı buçuk saatin bunca
bitmezliğine ilk kez tanık oldum
sedyede çıkarken görünce
düşüncemden kanım şıp, şıp damlıyordu damarlarına
ağlamaklı yüzün yüzlerin en güzeliydi
yaşama azmi taşmış göz denizlerinin kıyılarına
dalga dalga sevinçler met cezirlerde
umut kıpırdamaktaydı kıyı taşlarında
ilk sözün:
?ben nasıl yaşayacağım? oldu
gözlerinin derinliklerinde yaşam azmi
uzaktı kuşkulardan
sen tek nefes kalsan
ben gövde olurum sana
el olurum
ayak olurum
yaşarız
yaşarız
yaşarız
çıkarım Akdora'nın doruğuna haykırırım.
?seni seviyorum!?
bir kuş bir sevda uçup gider konar yüreğine
duyurur duyanlar duymayanlara
hayran kalır herkes ölümü yenişine

sen bana hiç sormadın
ben de hiç anımsamıyorum
?seni seviyorum!? dediğimi
ameliyat masasından beklerken anladım
seni çok
çok sevdiğimi!...
31 Mayıs 2002


üç eylül 2009 kadar kendi acılarımızı dışarı yansıtmadan yaşamasını başardık.
daha çok dayanamadı
benim senden önce gitmem gerek dercesine
yedi yıl yaşadığı gibi sessizce
hayırlı bir ayın, hayırlı bir gününde gitti.
ruhu şad olsun.