Seni Özlediğim Gecelerde

Karşı kıyıdan ışıklar göz kırpar
Hafif bir rüzgar eser serin
Senli mısralar düşer sulara
Anlamını yitirir bütün saatler
Işıl ışıl bir kalabalıktır artık deniz
Ölümsüz bir seviye ayetler yazar şair
Vedalara saklanırım
Okuyamam

Eski bir türküye can verir gece
Artık hükümsüzdür kelimelerim
Yakamozun esirliği biter şiirlerimde
Susmaların saati gelir
Kuzeyden poyraz gelir
Sen gelirsin sessizce
Saçların değer yüzüme
Gözlerim yaşarır umutlu
Utanırım
Ağlayamam

Aslında yalnızlıktır sevdanın diğer adı
Uzak bir uçurumda intihar eder düşlerim
Tanrısız bir şafağa ölür içimdeki çocuk
Ateşe verir şehri yağmurlar
Sırılsıklam bir resim olur ellerin
Korkarım
Dokunamam

Sonra
Rüzgara asarım gözlerimin yeşilini
Sakallarım tutanağı olur sevdamın
Dudaklarım titrek birer çocuk olur
Seni özlediğim gecelerde
Sözlerinle kapanır dudaklarım
Konuşamam