Seni Özledim Anne......
ıslak kaldırımlara yansırken hüznüm,
gül yüzüme yağmurlar vurdu anne....
korktuğum ve canımı yakan ne varsa bügün,
bugün,
acıttı anne......
rızamı almadan ,verildi kararlarım,
hiç bir şey adil değildi anne...
her gün yıkıldım,
her gün isyan..
dayanamadım..
kimse umursamadı anne...
o çocuk gülüşüm yok artık gözlerimde,
geçen yıl bıraktım ,
bir acı hikayeyle,
ölüm vardı sonunda ,
ölüm vardı anne....
anlatsam üzülürsün,
hatta kızarsın belki de...
"ben böyle mi öğrettim sana " dersin..
haklısın anne......
şimdi masum ellerimde gözyaşım saklı,
unutmadım güvercinleri anne,
"her şey insanlar için" derdin ya,
insanlığımdan bile utandım anne....
sadece sevdim...
çılgınca sevdim anne.....
bir ömürdür dedim,
bir gün sitem etmedim...
sevdim anne....
bakma gökyüzünden ne olur?
beni gözlerinle sevme,
bugün bağışla,
duanı eksik etme,
sar sarmala...
yokluğun içimde yara anne....
kokunu çok özledim...
kokunu yolla anne...
Hayatı boyunca evlatlarını koruyup kollayan, seven anneler bir meleğe dönüşüp yine bunları yapmaya devam ederler...
Yine çocuklarının göz yaşlarını silerler yanaklarından, yine dualar ederler...
Gönlüne sağlık Nebilem.Yaşattın şiiri...