Seni Son Gördüğümde

Seni son gördüğümde,
Matarandaki bütün suyu
Hilekar bir aşka kaptırmıştın.
Hiç suyun kalmamıştı,ama daha önemlisi
Söylenecek sözün de yoktu,
Hiç kimseye
Kendine bile...

Seni son gördüğümde,
Kaburgasını,
Demirden bir bakışla örtüyordun,
Çelimsiz hayatının.
Sonunu sağ omzundan
Gelen o buğulu sesle
Fısıldamıştım oysa sana..
Duyman için susmalıydın...
Kimsesizliğini yamayacak,
Bir yamalı kimlik daha
Ekleniyordu,
Gecesi bir ömür süren günlerine..
Gözlerinin karargahlarında,
İntihar planları çiziyordu
senin arkandan,
sana haindi bakışların .

Şimdi...
Arkadaş mi dersin,
Sevgili mi.
Yoksa hiç mi?
Her ne dersen de ,
Ama tut bu eli yüreğinde kalmış
Yüreğimden.
Kendine küskün kimliğini
Barıştırdım adınla.
Bırak,dokunayım sana
Ruhundaki yaradan,
Ve bırak,
Yürüyeyim ,o yaranın en derinine inen
Çetrefilli yollardan.
gör bak,
Nasıl toprak toprak
Verimli bir hayat olacak
Bozkırlaşmış hayallerin.
Yarımın yetimliğinden
Sıyırıp seni,
Bana ekleyeceğim.
Benimle bir bütün olmanın
Keyfini süreceksin.

Seni son gördüğümde,
Bakışlarına çaputtan bir astar biçmiştin,
Ruhunun şeffaf karanlığını
gizlemek için.
Birbirine düşman,
İki cephede,iki ayrı savaşcı
Tetikte,yorgun,dikbaşlı...
Kan soluyordu gözlerin.
Bakışların bir sis belirsizliği içinde
Yarıya kadar çamura batmıştı.
Kan tozuyordu gözlerin.

Oysa,
İlk gözlerinden yakalamıştım seni
Bir dünya dönüyordu gözbebeklerinde
Ve başım her bakışımda sana,
Hiç durmadan dönüyordu.
Esmer bir çocuk gözlerine oturmuş,
Şaşkın şaşkın hayatı seyrediyordu..
Gözlerinde Ay tutuluyor,ve ben o aya tutuluyordum
Gözlerinde dilsiz bir dolunay
Mevsimsiz şarkılar söylüyordu

Şimdi,
Eldivensiz bir dokunuşla,
Tarıyorum saçlarının ölgün yıldızlarını.
Ve o yıldızları
Saçlarına sürükleyen
Hazin hikayeleri
İççekişlerinden dinliyorum...

Arkadaş mı dersin,
Sevgili mi,
Yoksa hiç mi?..
Her ne dersen de ,ama tut ellerimden.
Kendinden önce,
Benim için tut ellerimden..

Sensizken,
Sana bir adım,kendime üç adım
Uzağım...