Senin Adın Son/suzluk Dilimde

Bir yağmurun başlangıcı gibi
Düştükçe damlaların içime
Sende can buluyorum
Sende sonlanıyorum
Sonsuzluğuna adımlıyorum.


Usulca bırakıyorsun ya bakışlarını gözlerime
Gözlerin sığmıyor bakışlarıma
Yokluğun da her bakış
Dar ağacında ızdırap bana.
Sanki... Sanki,
Boğularak ölmek senden uzakta.


Sende kör olmak, sana köle olmak,
Sonsuz bir bakış bu içinde kaybolurum.
Soluksuz bir an bu sende boğulurum,
Eksilme yüreğimden , yokluğunda kahrolurum.


Senin sonsuzluğunda,
Kar da ,kışta tutuşur ellerim
Buz tutmaz yanar kirpiklerim
Avuç içlerimde alev fırtınaları kopar
Sana kurulan her cümle
Dudaklarımda köz olur, kordur senin adın yüreğimde.


Senin sonsuzluğunda,
Seni anlatan her cümle aciz
Her satır kifayetsiz.
Senin için yazılmak istenen her söz
Çivilense duramaz kağıtlarda
Nasıl bir sen ki,
Hiç nokta kullanılmaz senden sonra
Sana benzemek ister ağzımdan çıkan her söz
Sende son bulmak ister
Senin sonsuzluğunu arzular sana yazılanlar,
Ne kadar da yazılsa sana hep beyazdır kağıtlar.


Senin sonsuzluğunda,
Zaman çoktan ölmüştür.
Anılar, hatıralar
Geleceğe dair düşler.
Ne geçmiştir, ne de gelecektir zaman
Zaman sensindir,
Sen içimde doğan sonsuzluktur.
Zaman...
Seni solumaktır o an sol yanıma.

Senin adın son
Senin adın sonsuzluktur dilimde.