Senin Için Ağladım Bu Gece
İlk defa ağladım bu gece,
Bir hüzün bulutu oldu acımasızca
Üzerime yağdı gece.
Baktığım her yerde senin hayalin,
Aldığım her nefeste senin kokun vardı.
Bin parçaya bölündü zavallı yüreğim,
Cam kırıkları acımasızca battı taa can evime.
Ağlamayı unutmuştu aylardır,
Üzerine mil çektiğim göz pınarlarım ama
Bu gece için için sessiz ağladım.
Artık gizlemiyorum efkarımı
Tuz basmıyorum yaralarıma,
Anladım ki ,hüzün benim göbek adım.
Gökkubbenin dibi delinmiş,
Baştan sona yıkarken koskoca şehri.
Bir ben kaldım koca şehir de,
Çamurlara bulanmış bir ben!
Ne yapsam arınmıyor avuçlarımdan,
Ne teninin sıcaklıgı,
Ne de ruhumdaki paslı anıların sancısı.
Bulutlar dört mevsim ağlayabilir ,
Ama ben !
Aylardan sonra ilk kez, bu gece ağladım.
İnci tanesi gibi süzüldü yaşlar Görzlerimden,
Sessizce ulaştılar
Kor yangınlarla alaz alan,
Yüregimin en mahrem hücrelerine.
Bulutlara kafa tutarak ilk kez,
Senin içi agladım bu gece,
Afacan bir çocuk gibi avaz avaz, hemde delicesine....
Ne denir ki....Sadece ağlanır ...
Anne yüreği, ağlar yavrusuna.... Babamıki ağlasın yavuklusuna...
Göz yaşları boşa akmaz, ağlamaya değenler için ağlanır be şair.
Bu bir evlat, bu bir özlenen, bu bir sevginin bedelidir.
Kutlarım
Şiirlerinizdeki anlatım tarzlarınızı çok beğeniyorum... Selamlar...
yüreğimin en mahrem hücrelerine
ilham perim kutluyorumm