Sensiz

Yaşıyorum sanıyor, böyle görenler beni
Ölmekten beter imiş sensizlik ne zor imiş
Şu gözlerim görmese özlermiş her an seni
Varlığın da yetermiş yıkıldım inan sensiz.

Dillerde harcanan o sözlere bir an kanıp
Kimseye yüzüm yoktu, kaçtım elden utanıp
Derdime şu şişeler çare, dermandır sanıp
Gör meyhane meyhane takıldım inan sensiz.

Bekleme salonumdu kapımdaki dar eşik
Yüreğim bin yerinden hançerle delik deşik
Kim derdi ki bu yiğit, elle, ayaktan kesik
Bak yataklara düşüp, bakıldım inan sensiz.

Gözümden akan yaşla sele seriliyorum
Her defasında ölüp tekrar diriliyorum
Hüsranla eş doğmuşum kardeş görülüyorum
Her gecenin koynuna sokuldum inan sensiz.

Gözlerim sanki pınar, seller gibi çağlıyor
Şu resmine baktıkça, pınarlarım ağlıyor
Hasretin öyle beter, ciğerimi dağlıyor
Yalnızlıklardan bıkıp, sıkıldım inan sensiz.

Alev alev yüreğim, sanki cehennem yeri.
Hayat bir çark değil mi,gider gelir diğeri
Meğer ne kıymetliymiş, varlığının değeri
Bu koskoca dünyada yok oldum inan sensiz.