Sensiz Olmak Ölüme Meydan Okumak.....
sensiz olmak
eksik yaşamak
hiç durmadan kanamaktı....
tutunmak bir uçurum ağzında,
ıslanamamak yağan yağmurda,
parmaklıklar ardında,
tütünsüz kalmaktı.....
gülmeyin...
yeri geldiğinde
" ben yalnızlığı seviyorum "
safsatasına inanmaktı....
hicaz makamından sevişme makamına geçtiğimde
imkansız gibiydi
düşlememek gerçeği......
üstelik iliğime kadar dayandıysa bıkkınlık
ve kalbim aşkına rehinse
sensiz olmak
hengameyle başkaldırdığım hayatta
bir eylül sancısı,
bir yağmur tanesi,
bir sarı yaprak...........
en ağır sürgünde olduğum doğru
bu cefalı şehrin
kırık kadınıysam....
yorgunum evet !
saçlarım tarumar,
haklısın
ay ne zaman inse şiirime
gözlerim davetkar....
belki de
bana son sözün ne diye sorsalar
derim ki;
sensiz olmak
aşk şiirleriyle suya imza atarak,
şuracığımda ölüme meydan okumak.......
meydan okumak.....
sen kadehin içinxe cinleri konuşturursun yine yalnız kalmazsın. sen benden daha cesaretlisin ölüme zaten meydan okursun. ölüm nedir ki... yaşamayı götürfemediğimiz noktadaki b üyüklüğümüz... ölen inek sütlü olurmuş ya işte öyle... ama şiir yine kendine özel okunası bir şiir. saygılarımla: rr.akdora
nefesim yettiğince haykırmak vaktinden önce her şeylere bıkıp usanmadan dilemek seni yaşama göz atıp giderken...
kutluyorum
abidin hocam sana her şey serbest:):):) gülebilirsin:)
😙
Nebile ve yalnızlık.İki sözcük bir arada komik duruyor. Gülmek te yasak.(Bari,parmağımızı ısıralım.)👍
belki de bana son sözün ne diye sorsalar derim ki; sensiz olmak aşk şiirleriyle suya imza atarak, şuracığımda ölüme meydan okumak....... meydan okumak.....
👍👍👍👍👍👍👍 yüreğine sağlık