Sensizliğin Kirpikleri

Sesini yitirdim.
Sen sadece bir gün yazmadın bana;,
sanki seneler geçti son yazdığından beri.


Son gördüğümden beri seni, mevsimler değişti sanki
Yağmurlar göçtüüüü gitti bu şehirden
Hiçbir şey,
ılık değil eskisi gibi...

Sert rüzgarlar esiyor bedeninin ateşi yerine
Ve senin yerine...


Gözlerimi kısan, yüzünün ışığı değil;
toz ve kara bulutlar artık.
Hasretin bir vurdu ki başıma,
hiiiiç sorma
açamıyorum gözlerimi.


Gündüz gündüz kör oldum işte.

Ya da,
gözlerime kaçtı:
sensizliğin kirpikleri...

2004