Sensizlik
Bir ağlamak düğümlenir boğazımda
Ay sızar perdesiz penceremden
Gözlerimi kenetlediğim fotoğrafta gözlerin
Ağlamaklı bakar...
Ağlamak sızar
Uykusuz gözlerimden
Son sözlerin aklımda yankılanır
Zay olurum akislerinde gözlerinin...
İçimi zangırdatan suskunluğun
Darağacında sallanır hıçkırığım
Saksıdaki toprak kurur
Toprakta çiçekler
Çiçeklerde kokun
Kokunda aşk
Son bulur...
Ölürüm sensizlikten
Son durağına toslarım acının
Mevsimler öylece durur...
Bir sensizlik düğümlenir boğazımda
Sessiz kuytular küflenir içimde
Bir şeyler ters gider sol göğsümün altında...
Odanın neresinde dursam
Göz göze geliriz fotoğraftaki gözlerinle
Çiçekler mevsimsiz gecelere gebe
Tabakam boş, yüreğim boşlukta
Ben sana yanarım küllerim avucumda...
Paldır küldür düşersin düşlerime
Gün olur ben yine geceyimdir
Sensiz odanın yankısında...
Mevsimler geçer
Zaman durur
Odanın ortasında...
Sen geçsen görürdüm
Geçmezsin
Kör sanırım gözlerimi
Ölsen ölürdüm...
👍👍👍dönüşü olmayan ayrılıklar acıdır şiirinizi duygulu anımda okudum tebrikler..
Bu söze nedir.Seven yüreğiniz yorulmasın👧
saygıdeğer Birgül hanım,
Hayat saygı duyulacak sevgileri aşka dönüştürebilenlerin, aşklarını sonsuzluğa muhafaza edebildikleri kadar güzeldir sanırım.
Ne var ki başarısızlık hüsrandır...
Yine de yaşamak diyorum...
Yine de sevmek diyorum...
Neticede yaratıcı kendinden bir sevgi bahşetmişse bedenlerimize ve bizler de buna 'Ruh' demişsek,
Kaybetmeden ruhumuzu sevmek diyorum hep... 👍
Değerli yorumunuza teşekkür ederim.
Saygılarımla👍
Gerçekten sevilmişse seven ve sevilen unutmak imkansızdır diyorum.Böyle bir sevgiye ne denir bilmem.Saygı duymaktan başka.Tebrikler saygı ve sevgiler 👍