Sensizlikle / Gelebilir Son Gün

/Akıp gidiyor zaman
Acımasızca!
Geriye kalan
Yaşanmışlıkların tortusu

Hep ihtiyaçlar peşinde
Hep para peşinde
Fütursuzca koşuşturmalar içinde
Bilemiyor insan yaşanılan anların değerini/

Son günüm olsa bu
Sana sevgimi haykıramadan gitsem
Bir ukde kalsa içimde
Gözlerim açık gitsem

Korkusuzca sevmelerin
Avuntusu oluyor
Seni kaybetme korkusu
Bilmem ki nasıl
Teninin güzelim kokusu

Hasretin ah edişlerime perçem vurur
Her gece sevdam yinelenir durur
Sensizlik ise yakar kavurur
İki metre yatakta dönüp durulur
Ve inan ki sabah zor olur

Hiç yanmadım sana yandığım kadar
Hiç gözüm aramadı seni aradığı kadar
Bir harfini ulaştır bana yeter
Yeter ki zerre-i miskal değer ver

Yazmak acı verir mi insana
Hem de sevdiğini yazmak..

Gülüp geçilmiyor işte
Seni sensiz sevmelerin
Acısı kor gibi sol yanımı yakmakta

/Son günüm olsa bu
Sana sevgimi haykıramadan gitsem
Bir ukde kalsa içimde
Gözlerim açık gitsem/






* Son günün bilinmeyen gelişinin bekleyişine *