Serçe Kızın Çağrısı

Ölüme yol açılsa
Şiire kolay gelir mi?

İliklerime kadar yaşadım,
Şimdi anlam,
Avuçlarımdan siyah,
Hayalleri biter mi hayatın?
Bu son çırpınışı belki,
Yanılsam..
Bıraksam beyaz ve nefessiz,
İnce zarif bir ölüm düşer.
Kıyamam.
Bu son iklimse yaşanan,
Günler size söylüyorum yetmediniz

Var oluşun döngüsü dersiniz,
Kimse gelmesin yanıma,
Susun gerçeklerinizi,
Melekler duyabilir.
Lisanınızı anlamam,
Daha konuşmayı bile öğrenmedim.
Hangi güç genlerimden ayırabilir?
Gitme anne!
Daha zaman var,
Hep böyle annem kal..
Daha olmalı günlerimiz,
Var oğlu var..

Ecelin en güzel imgesi nedir ki?
Yakışsaydın bilirdim.
Kalem bulurdu ben değil,
İşte bundan belli daha zaman annedir.

Altı yaşında yazdım bu şiiri,
Büyürsem hediyendir.
Gitme!
Beni serçe kız bırakma!
Sen genç annem kal,
Ya da ölüme geç kal..

Yaşamaktan vazgeçilmez,
Neden ilk bunu öğrettin bana?
Ama büyümek,
Yanımdaysan hep seçimlik,
Gitme anne!
Kırk yıl daha benimle kal..

Uçmam gerek,
Bilirsin asla kabıma sığmam.
Kanatlarım senden,
Kalbim yerle bir,
Gökyüzün uzaklar,
Gözlerim genlerinden ela ağlar.
Giritlice yazarım istersen,
Adalar kızı güzel annem,
Lütfen benim kal..

Bilirsin,
Daha gidemezsin,
Serçe kızın var
Daha ona uçmayı öğreteceksin
En iyisi anne kal..


Annem son derece iyi..Serçe kız bir an onun yokluğunu hissetti..