Sesime Ses Ver
Kırlanğıç kanatlarından süzülürken zaman.
Geçen vaktin farkına neden varamaz insan.
Oysa daha dün çocuktum.
Doymamıştım hala ,
Ne evcilik oynadığım bez bebeğime,
Ne de mahalenin erkek çocuklarından üttüğüm,
Bir teneke dolusu misketlerime.
Kovalamasaydı akrep yel kovanı
Su gibi ğeçmeseydi zaman,
Ahh keşke olmasaydı şu akşamlar.
Ne aceleleri vardı, bir yeremi yetişeceklerdi sanki?
Çağımasaydı annem akşam ezanlarında.
- Kızzzz safiyeeee!!
Gözün kör olmasın senin emiiii ?
Kız sen akşamın olduğunu görmüyormusun ?
Şimdi baban gelecek yemek yiyeceğiz.
Hadi çabuk doğru eveeee!!
Oysa ben nasıl da kaptırmıştım kendimi,
Çarlinin melekleri,rindeki
Esmer Sabrina rolüme.
_ Ben yemek yemiyeceğimmmmm!!
Bana ne gelmiyorum,siz yeyin aneeeee!!
Bir suçlunun peşindeyim işim var,
Daha çok işim var anneeee!!
Sönmeydi kahrolası sokaklambaları.
O suçluyu yakalayacaktım belki de ?
Kaçırdım elimden ama,hadi neyse!!
Sen görmedin ama,
O küçük kızın büyüdü anne.
Senin yokluğunda ne fırtınalar esti,
Ne dehlizlerden geçti esmer Sabrina,n
Bir bilsen ?
İyi ki görmedin biliyorum üzülürdün.
Kıyamazdın esmer meleğine.
Ama hiç pes etmedim,
Tıpkı seni öğrettigin gibi.
Düştüğüm yerden bir avuç toprakla kalktım anne!!
Günler bir bir ardına düşerken gönül yurdumdan.
Günler geldi geçti ama,
Yüreğimi deldi geçti be anne!!
Umutlarla sardım,can kesiği yaralarımı,
Canım çok yandı içim acıyor anne.
Şafağı sökmeyen sancılı gecelerde
Yorğanı çekip başıma sessizce,
Sessizce ağladım anne!!
Her yeni doğan gün yeni bir umut demekti.
Avuç avuç biriktirdiğim topraklarıma,
Mavi umut tohumları ektim,
Esirğemedim bir yudum sevgimi.
Suladım,suladım,suladım.
Ama bir türlü toprağa kök salmadı.
Umutlarım boy vermiyor,
Büyümüyor, büytemedim anne!!
Artık eskisi gibi kararmıyor sokak lambaları.
Ama ben hala yakalayamadım o suçluyu.
Ne ektiğim umutlarım sürğün veriyor,
Ne de yürekteki sevdalarım.
Sanırım bu hayat oyununda
Sabrina,n rolunu oynayamadı anne!!
Haydi uyan da bir ses ver esmer meleğine.
Ama doğruyu söyle ne olur.
Yoksa bu oyunda ki suçlu,
Benmiyim anne!!
😙 ayakta alkışlanır bu güzel duyguların haykırışı kutluyorum safiye hanım yüreğinize sağlık 👍👍👍👍👍
Ahu Sultan'ım, Öyle güzel anlatmışsın ki; su gibi ve çok samimi bir anda aldın götürdün çocukluk yıllarıma kısaca dört dörtlük bir şiir..Seviyorum kalemini nadide yüreğini..Tebrikler canım...
mükemmel bir duygu vardı dizelerinde.
çocukluğuma döndüm bir an.
hayatı sorgulama söz konusunda olduğunda
şu suçlu
ya da
bu suçlu diyemiyoruz.
en fazla yıllara yüklüyoruz suçu
istediğimiz gibi geçmedi diye.
ağlıyoruz kendi yüreğimize.
aslında yüreğimizde hep anne..
duygulandım canım ..sordum bende kendime.
suçlumuyum diye..
ben suçluyum ama biliyorum..
acılarım hep yüreğimde..
iyi bak gönlüne sevgilerimle..
Bu şiiri okuyan kim ki ben çocukluğuma dönmedim der bilki yalan söylüyordur...Gerçekten harika olmuş şimdi ben düşündümde senin misket dediğin oyuna Çivrilde aynık derdik çok oynadık çok inan gömleğimde düğme bırakmazdım yani kaybederdim kazandığımızda olyrdu tabi...İlk bisiklete bindiğim günü anımsıyorum dünyanın en hızlı pilotuydum... Yani Safiye hanım yazmaya kalksam inan bitmez çocukluğum yalnız benim değil herkesin... Elinize ,yüreğinize saglık yürekten kutluyorum.
Oysa ben nasıl da kaptırmıştım kendimi, Çarlinin melekleri,rindeki Esmer Sabrina rolüme. _ Ben yemek yemiyeceğimmmmm!! Bana ne gelmiyorum,siz yeyin aneeeee!! Bir suçlunun peşindeyim işim var, Daha çok işim var anneeee!! Sönmeydi kahrolası sokaklambaları. O suçluyu yakalayacaktım belki de ? Kaçırdım elimden ama,hadi neyse!!
sabrinanın türkce versyonu gibi bir hayat hikayesi buda
çok daha bir zor vedaha bir dramatik
öyle delmsaydı bu güzel dizeler çıkarmıydı ortaya
hayatın eğittiği yoğurduğu bir yüreğin sesiydi şiir
tebrikler arkadşım