Sesine Ömür Dizdiğim
Dağlardan yankılanır mı umut ses versem uzaklardan!..
Firar ederken
Uyku gözlerimden
Acıya çalar
Aşka susayan yüreğim
Yaşanılmamış mekânlar
Terk edilmiş sayılırken
Yazılan her satır
Dönencesinde
Şiir şiir
Dökülür sevdiğime
Hasretin durdukça yerinde
Söyle..
Söyle nasıl
Nasıl varılır sabaha
Nasıl tükenir gece
İçim
Hazan olsa da
Yüzüm
Hep bahara dönük inan
Düştükçe
Umudunun gölgesi
Üzerime
Saksılarımda
Yeniden açar
Çiçeklerim elbet
Sesine ömür dizdiğim
Gel ..
Gel ki !
Süslensin
Mevsimlerim gülüşünle....
Özlemler tavan yapınca akar yürekte birikenler dizelere ılgıt ılgıt...Harikaydı Sermin Hanımcığım. Tebrikler...
Güzeldi şiiriniz tebrikler
Ne kadar naif bir sesleniş...Su üzerinde yürür gibi yürümüş hüzün ikliminde kalem.Tebrik ve takdirlerimle.
Karşı limandan sevgiliye seslenmek zordur.umutlu bir şiir okudum kutlarım Sermin hanım
Yalın, berrak bir şiir. Anlaşılmaz şiir yazanlara ders verircesine.