Sessiz Senfoni

...her şiir şairin ölümüyle başlar
ve mısraların üzerine bir sevgili toprak atar...

içimin gümrah vurgularında
meskûn mahallerde boğazıma
sessiz bir çığlık gibi takılan
bu kaçıncı senfoni

lirik güftemin içli bestesini aradığım
hüzünlü oratoryomun
kesif sahnesinin perde aralarından

aşkı dudaklarında okuduğum
alt yazılı bir filmdi hayat
en baba aktörün yasaklarıyla akan
hızlı jenerik gibi geçerken gençliğim

farazi senaryomun sarı sayfalarından
savrulup iki asırdan geçtim
birinde sevdim diğerinde öldüm

uçurumuna düştüğüm gözlerin
izini sürerken ömrümün
ellerinde duygularımın lekesi
cinayet mahalline dönen katiller gibisin
emin ol ki öldüm

aramıza ördüğüm duvarlara
yazdığım şiirlerin satır aralarında
sürüklüyorum cesedimi

*yazdığım her şeyi okuduğunu da biliyorum
bu da dahil

oku
aşkın beni vururken ok'u
beni sana kalbeyleyenin adıyla oku