Sessiz Tiyatro
Bak anne bak,
Ne büyük tiyatro bu,
Ne büyük eğlence birilerine.
Havai fişekler atılıyor gökyüzünden,
Sahnenin tam göbeğine.
Tanklar geçiyor bak,
Fener alayı gibi,
Demir paletleri eziyor çocukları anne,
Bir anne ninni söylüyor kucağında,kanlı bebeğine.
Nasıl bir oyun bu anne?
İnsanlar kaçıyor,insanlar yerde.
Dur anne çekme bak,
Mavi yıldızlı palyaço sahnede.
Gözleri kanlı,salyalı ağzı,
Oğuşturuyor ellerini.
Birşeylere seviniyor herhalde.
Cambazlarda var bak,
Ateşten topu atıyorlar birbirlerine.
Kimse kalsın istemiyor kendi ellerinde.
Beyaz entarili esmer adamlar üst locadalar.
Ellerinde kadehler var anne,
İçi siyah katran,katran içiyorlar,sus pus.
Susmuş,koca ağızlar susmuş.
Bu nasıl tiyatro anne?
Seyirciler sessiz,seyirciler tepkisiz.
Dram sergileniyor gibi,
Ağızlar açık seyrediyorlar.
Nerdeyse perde kapanacak,
Daha neyi bekliyorlar.
Beyaz entarili esmer adamlar üst locadalar. Ellerinde kadehler var anne, ................. imgeler yerinde, dramdı... tebrikler👍👍👍👍👍👍
Herkes rolünü oynuyor şair. Sam amca ne buyuruyorsa onu. Diğer bütün söylemler, kalabalık içinde bir gürültü. Korkunç manzara usta kaleminizle resmedilmiş sanki. Kutluyorum. Ben bu oyunu beğenmedim. Tüm oyuncuları kınıyorum. Nice paylaşımlara...
akıcı ve duru,
epik bir gözlem gibi
kutlarım
sevgiyle kalın...
tebrikler cok güzel ve duygulu bir şiir okudum..yüreğinize sağlık..🤐👍