Sevda Artık Masallarda

kala kala hüzünlere mübadil bir kalıt sevdadan
herkes aşk şarkıları uçururken havalarda
kısmetsiz bedeviye deveden uçurtma yine kalan
aşk bu kadar mı acıdır usta!
bu kadar mı soluk benizlidir kitabında!
bir kader;bu kadarmı koymaz adamı adam yerine
ve
bir kader;
bu kadar mı yazılmış olur gece karanlığında!






oysa ne mavi başlamıştı bu sefer başkaydı !
tüm dünyayı yüklenmişti mutluluklar
dondurma tadında çilokata hazzındaydı öpüşler
bu başkaydı ;
her ne kadar o tarife hep hüsranlar galip gelsede
güvensizlik; işte o galebelerin esaretindeydi belkilerinde
evet severken pazarlık olmamalı
tüm yürekle ve hüsnüniyetle
bir tutam bal tadı tatmak çifte kavrulmuş şuurla hele birde
sevdaya; önkoşulsuz ve afiyete niyet
ama
ya deve ters teperse yine?
bir tutam balın tadı kalmıyorda damakta
ama
acısı bir hayat boyu oturuyor o konakta
deve tabanı zürriyetten kesiyor vurunca kasıklara
ve sonrakilere de
maviden bozma griler ve korkular kondurarak !





tene yazılmışsa eğer korkular bir kere
işte o zaman soyunamaz sevda üzerini!
kucaklayamaz içten öpemez hararetle sevdiğini
bakirlik baki kalır ;
korkular kaybetmedikçe bekaretini!




sonra
her gelen ben farklıyım diyor !
başkayım ben !
hikaye!
tecrübe;dikkat et !
tehlike! sinyalleri veriyor...
dahası her tecrübe bir kesik atarsa sevdanın bedenine
ola ola bir ahmak mesih çıkar ortaya sevdalı değil
birden fazla kırılmışsa sevda mihrabı üzülmüşse canı
tüm havariler anlatsada ;
mirim aşk var ve güzel bir şey!
hikaye!
evet te;
uykudan sıçrayan bilir gördüğü kabusun enkazını
sütten ağzı yanan dağlar boğazını
hani dili yandı ya!



hani bu değişik ya
hani bu adam gibi sevecek ya kendi dediği gibi!
kader; bu kadar adamı nasıl bir araya getirdin!


Leyla beni sever misin?
sevda artık masa(l)larda da!

19 Eylül 2009 369 şiiri var.
Beğenenler (6)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (7)
  • 15 yıl önce

    sevda masal olmaktan ne zaman çıktı ...

    süperdi.. tebrik çokca.. sevgiyle...

  • 15 yıl önce

    Mevsim sondan bir önce ki Geç kalmış derse koca bir ömür Şair kalemine sarılıp akarken düş ırmaklarından Sırtını yasladığı ağaçlar Şairin kendi sesinden okuduğu şiirlerle Zamansız yemiş verir olmuş.

    Koca bir düş düşmeden yüreğine Sağır olmuş şairin sesiyle Toprağa sıkıca sarılan ucube otlar.

    ....