Sevda Çetelesi

Bilirim anlamsız maviliklerde
Kulaç atmaktır sevda.
Kıraç topraklarına doğmaz güneş,
Sevgiye hasret kalır solukların.
Sıcak bir kucak arayarak öksüz kalır,
Boynu büküktür duyguların...



Azğın fırtınalarla kapılmış boğuşurken,
Rotasız sevda gemin.
Oysa acılar linanına çoktan
Demir atmıştır ahir ömrün...


Ümit bu yaaaa!!
Fakirin ekmeğidir nede olsa.
Pes etmek yok der,
Yeniden yeniden denersin.



Yükselirken müezzinin ilahi nidaları
Arş,ı alaya.
Büşraları bekler,
Futursuzca gök yüzüne açılır ellerin.
Vaveylâ,lar bir bir ardına sıralanır
Yürekteki heyalanın yükü çöker omuzlarına.
Şafağın doğumunda râm olmuşken beden
Gecenin bakir çığlığından sökerek,
Tutuğun bir çeteledir aslında sevda.



Ferhat,ın bıraktığı yerden,
Destursuz açıyorsın aşkın kitabını.
Deme bana şimdi,
Aşkı için uçurumları düzleyecek, Ferhatım...


Oysa ben gönül gözünü kapatan,
Sevdasını sırata saklayan bir bahtı karalıyım!!