Sevdam Işığın Olsun

Gözlerinin ışığı sönmüş ne oldu sevgilim?
Kim söndürdü ferini?
Umut dolu bakışlarının yerini karanlık bürümüş
Kim umudunu bitirdi?

Bana öğrettiğin sevmeyi unutmuşsun!
Sana yüklediğim maviyi siyah
Siyahı dost, sevgili etmişsin
Bu muydu benim sevdiğim adam?

Bana geldiğin her gün baharım olurdu
Gözümdeki ışık aydınlığımız.
Bahar çiçekleri açardı yüreklerimizde
Mor sümbüller, papatyalar, laleler...
Sende anlam kazanırdı bütün renkler

Kalk! yattığın yerden
Ne hakkın var sensizliği yaşatmaya (?!)
Karanlıktan korkarsın
Sevdam ışığın olsun
Üşür ellerin kim tutacak kim saracak
Severdin toprak kokusunu
Her gün kokluyorum
Senmişçesine
İçime dolduruyorum


Her gecem sana kavuşmak
Gözümü kapatıyorum
Sabahları uyanmak işkence
Soluğu senin yanında almak
Kurtuluş...