Sevdama İyi Bak İstanbul
İçimin acılarını görebiliyor musun yüzümün deltasından?
Sevda oturdu en yaşanılası yerime!
Hayat yorgun tenimde,
Kalbimdeki yırtık dikiş tutmaz oldu,
Duygularım lime, lime serim de,
Nasıl kıydın bilmem ki sende filizlenen sevgime?
Oysa doymamıştım henüz deniz gözlü yarime! ...
Şimdilerde, parçalanmış umutlarım vuruyor birbirine,
Ateş topuna tutuluyor gözlerim,
Bitmez suyu akar pınarlerımdan,
Derin çizgiler geçer yüz haritamdan...
Omuzlarıma yıkıldı başımdan geçerken sevda,
Çöktüm İstanbul çöktüm!
Elim kırınca yazan kalemi,
Sustum İstanbul sustum!
Hani merhametliydin sevenlerine?
Umutlar saçardın güzelliğinle yüreklerine,
Hiç yakışmadı sana İstanbul, acı bıraktın ciğerlerime,
Sol cenah'ım acıyor ölümüne!
Oysa ben değildim Çamlıcadan bakarken,
Azizliğine methiyeler yazan şair
HATIRLASANA!
Bıraktım Emirgan da elimin izini bardakta,
Çayında kaldı ağzımın burukluğu...
Kağıt helvanın sevinci kalsa da çocukluğumda,
Ben değimliydim yine çocuk ayaklarımla,
Kendimden büyük hayaller kuran sen de,
Gerçekleşmesini beklerken Eyüpsultanda,
Umutlarımın altında kaldım İstanbul!
Bir radyo istasyonundan bağırdım sevgimi,
Bütün sevenler duyup hayran kaldı da,
Bir ona duyuramadın İstanbul bir ona!
Biliyorum, sende susacaksın düşlerimin gerçekleşmeyen yanına...
Utanacaksın belki de yaptığına,
Çocuk temizliğine ettiğim dualardan.
Yoksa İstanbul,
Sende mi terk edeceksin beni kendinden,
Nicelerini basarken sevgi yanına,
Bana mı dar geldi kocamanlığın,
darağacına astın sevdamı?
Hatırlasana İstanbul!
Gözlerim öperken altından boynuzunu;
Pier Loti de kahve telvesinden çingene kızlara söylettiğin yalanları...
Ümitlendirirken yüreğimi hiç mi üzülmedin,
Sana da mı büyük geldi hayallerim İstanbul!
Sende mi yazdın adımı kara sayfalara?
Yine de sen acıtma sevenlerini,
Kulak ver dinle yüreklerini
Deniz gözlü yarim önce Allah'a,
Sonra emanet sana
Acıtma beni acıttığın kadar onu da, acıtma beni acıttığın kadar.........
Hatırlasana İstanbul! Gözlerim öperken altından boynuzunu; Pierloti de kahve telvesinden, çingene kızlara söylettiğin yalanları... Ümitlendirirken yüreğimi hiç mi üzülmedin, Sana da mı büyük geldi hayallerim İstanbul!
Sende mi yazdın adımı kara sayfalara? Yine de sen acıtma sevenlerini, Deniz gözlü yarim emanet sana, Acıtma beni acıttığın kadar onu da ACITMA!
istanbul duyarsız
istanbul sağır tıpkı sokaklar gibi
tıkpkı o uğultulu kalabalıkları
ve kayıtsız insanları gibi
nedense bizde hep ona yüklüyoruz
ihanetlerı hasreti ve vefasızlıkların vebalını ondan soruyoruz
bütün bunların sebebi istanbulmu aceba
yoksa o kalabalıkta duygu selne kapılmış biçare gönüllermi yinede istanbuldur ne deniz gözlüsünü ne zeytin
güzlüsünü kaybetti o kalabalığında ne çok ümiter söndü o puslu akşamlarında yılları harcadığı gibi onlarıda harcadı belkide ama yinede bir vazgeçilmezliği var istanbulun gönüllerimizde
ve hafize hanaylı çok çok güzel dile getirmiş bunları
kutluyorum bu usta kalemi yüreğine kalemine sağlık diyorum
yüreğin hiç susmasın
Sevdalar kadar ayrılıkların şehridir İstanbul Acıların, gözyaşlarının, yoklukların ve Piyer Loti Hep aklımdasın
Tebrikler
Sende mi yazdın adımı kara sayfalara? Yine de sen acıtma sevenlerini, Deniz gözlü yarim emanet sana, Acıtma beni acıttığın kadar onu da ACITMA!
AHH İSTANBUL AHH İSTANBUL ÖZLEMİMİ DEBREŞTİRDİN HAFİZE HANIM Yüreğine,kalemine emeğine sağlık İstanbulda acılarımız var sevdiklerimiz var anılar var ihanetler var güzellikler var mutluluklar var VAR VAR İSTANBULDA ÇOK ŞEYLER VAR
adam seçiyorsun İstanbul!!!
mükemmel bir anlatım,
enfes bir şiir,
sevgi ve saygılar
her zaman yazmak yetmediğini düşünürüm. şiiri yürek damıtacak. yürek hissedecek ve ter döker gibi dizeleri tek tek damıtacak. işte karşımda bir yüreğin damıttığı bir şiir. ve final final o yüreğin ne kadar iyiniyetli oluşunun göstergesi. kutlarım seni Hafize Hanaylı saygılarımla: rr.akdora