Sevdaya Son Kurban.......sevda.....

Yalnızlığıyla baş başa kaldığında konuştuğu aynalar...
Her gün bakar ve sorardı yıllara. Ah o çabasız yıllara...
Her gün görürdü siyahın beyaza nasıl devir teslim töreni yaptığını...
Ve sorardı benim bu hallerimi nerden bileceksiniz diye...
Her soruda tıkanır nefes ve zalim yıllara ah inerdi inceden...



Büyük bir sevda yaşamış küçük kalbinde...
Her gece gökyüzünden topladığı yıldızlar,
Saçlarıyla birleşip beyaza bürünecekti...
Oysa gökyüzü ne kadar maviydi değil mi Sevda?
Sevdasız yıllara inat sevdaydı o bağrı yanan ocağında...
Her gün kalktığında yataktan hep bir umut içinde,
Fırından yeni çıkmış taze ekmek kokusunda...
Ardından demli çay kıvamında gözyaşları...
Ve salardı kokuyu sokaklara matem kokan dar sokaklara...
Yârine giden yollarda dardı Sevdanın...
Kelepçeli âşıkları vardı düşünde,
Her düşündüğünde derman olmalıydı sevenlere...
Düşünürdü ve düşünden düşerdi kaypak düşlere...



Düşlerim kirlenmemeliydi derdi kendine,
Ama ihanetin soğuk yüzü girmişti buz gibi hanesine...
Daha beter üşüyordu şimdi...
Daha beter yorulmuştu ve yoğrulmuştu acıyla...
Demirlerini söktüğü kalbinin çöküşüydü izlediği film,
Ve canlandı kareler gözünde...
Göğsünden inen acı sarmaladı her yanı...
Duvarları indi yüreğinden hızla önüne set çekti yanılgılar...
Diline şarkısını aldı ve yanık yanık tekrarladı...
Ben ardımda yaş bıraktım diyordu...
Sen acıyı tattın gülüm...
Bırak yaşların boğsun ardındakini...



Sevda haykırdı usulca bomboş odalara...
Siz benim kime küstüğümü nerden bileceksiniz diye...
Ve kapıları kapandı odaların acılar yumak yumak...
Depremler var beyninde ama o mutlu...
Acı çekmek aşka dahil dedi kendine...
Avuttu kalbini parçalanmasın daha beter diye...
Ve benimde sonum acı diye düşündü...
Ellerini son kez uzattığı semadan aldı son yıldızını...
Ardından şarkısı geldi...
Ve aklında kanayan sevgisiyle sırra kadem bastı...
Kaypak düşlere sessiz sedasız teslim sevda...
Ah sevda acın acım oldu ve yüreğimde sancı oldu...
Gittiğin yol uğurlu ola...
Sevdaya bir kurban daha...




Not: Sevdanın son kurbanı Sevda ya...

23 Ocak 2009 160 şiiri var.
Beğenenler (9)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (18)
  • 16 yıl önce

    s.k.taştan...

    "sevdanın son kurbanı sevda"

    bu şiir gönül kalemine sır basmış. bir filmin alt yazısı gibi okudum çok güzeldi imgeler...

    tebrikler...

  • 16 yıl önce

    Sevda haykırdı usulca bomboş odalara... Siz benim kime küstüğümü nerden bileceksiniz diye... Ve kapıları kapandı odaların acılar yumak yumak... Depremler var beyninde ama o mutlu... Acı çekmek aşka dahil dedi kendine... Avuttu kalbini parçalanmasın daha beter diye... Ve benimde sonum acı diye düşündü...

    Tebrikler Songül'cüm ,sevgiler...

  • 16 yıl önce

    üstadım bu ne çağlayan böyle ki alıp götürüyor insanı kalemine sağlık şiirdi. son kurbanımı verdirdi... kalemin dert görmesin

  • 16 yıl önce

    Yalnızlığıyla baş başa kaldığında konuştuğu aynalar... Her gün bakar ve sorardı yıllara. Ah o çabasız yıllara... Her gün görürdü siyahın beyaza nasıl devir teslim töreni yaptığını... Ve sorardı benim bu hallerimi nerden bileceksiniz diye... Her soruda tıkanır nefes ve zalim yıllara ah inerdi inceden

    çok güzeldi..tebrıkler..👍👍👍

  • 16 yıl önce

    acı ne kdar derinse, sevda o kadar karadır. demli çay kıvamında gözyaşları. bu imgeleme hoştu😐