Sevgi Çarmıhına Ger...

Gidişin hüzünlü bir sonbahardı unutmadım...
Bir gittin özlemin taş kesti içimde...
Bu gidiş hangi gidiş bir daha döner misin?
Al beni ger sevginin çarmıhına...




Şimdi bir ormancı türküsüsün dilimde
Her hecede bir dağ devrilir içimde...
Denizine küsmüş martı gibi gözlerim
Damlaları sadece korsan bir eylem...




Anka kuşları dirilmiyor yeniden...
Külleri bile yakılmıyor kalbin yeniden,
Öyle ki ateş bile kendine gebe kalmıyor şimdi...
Umutlar gelmiyor yittiği yerden...




Yanağının kıyısına geldim...
Ay bile karanlık yazıyor düşlerimi...
Hükmünü veriyor sevginin şakağına bir kuşun sıkıyor
Ve kanları damlıyor ellerime
Sessizliğe boğduğum hasretin...




Senin bakışındır,
Toprağın yağmura doyması...
Gittin ya bebeklerin rüyalarında boğuldum
Sen gittin ya,
Yüzümü döndüm sabahına
Yüreğimin kanları çekildi...




Ahhhh çekişlerim bile usandırdı canı tenden...
Ben sessizliğine ses olmalıydım oysa
Ya da sessizliğinde boğulayım...
Ama senide alıp yanıma hasretinle şifa bulayım...