Sevgi Meydan Muharebesi...

Sana defalarca,
Taahhüt edilse de,
Yarım bırakılamaz sevgiler...
Şüpheli bakışlarında başlar,
"Terk"lerle devam eder,
Anlamını yitirmesini,
İstediğin sözler...

Öyleyse terk et!

Bilirim ki;
Terk etmeden bulunmaz...
Ayrılmaksızın kavuşulmaz...
Mahrum olmadan isteğe varılmaz...
Dışa veda etmeden içe ulaşılmaz...
..........

Eğer;
Terk edişin vuslat ise;
Durma...
Âşık'ın kalbindeki yara,
Vuslat olmadan deva bulmaz...

Yok;
Terk edişin sevgiden ise,
Ne olur biraz dur!

Benim,
Sana olan sevgim;
Kalbimin iradesidir,
Aklımın değil...

Sen;
Sevgimi,
Aklımın sevgisi olan,
İradem mi sandın!
Öyleyse yanıldın!
.......

Bir zamanlar;
Sevgi tadı çok bilinen,
Adı az söylenendi.
Gün geldi;
Adından çok söz edilen,
Tadı bilinmeyen oldu.

Ben;
Tüm bu yitirilmişliklerde,
Sevdim seni...

Aya benzettim tam o anda,
Işığınla yansıdın,
Gecenin örttüğü dünyama.
Senden sonra,
Gören gözde görür oldum,
Kusurları...
Görülen yüzde değil...
Tutkularımın tutsaklıklarında değil,
Sevgimin özgürlüklerinde,
Sevdim seni...
......

Her şeye rağmen terk et!

Ama bil ki;
Sevgimden,
Yüz çevirebilmen için,
Sırtını dönmelisin...
Eğer, sırtını dönersen,

?Sevgi Meydan Muharebesi?ni
Kaybedersin...

08/11/2008
23:00