Sevgi Tohumları Ekmiştim

Ulu çınarlar gibi, kök salmışım,
Bozkırın düzüne, yıllar yılı beklerken.
Ayaz vurmuş, esmerleşmiş tenim.
Güneş yakmış, kavrulmuş derim.
Derin hatlar oluşmuş yer, yer
Susuzluktan, çatlayan toprak misali,
Toprakla haşır neşir, bedenim.
Kazma kürekle, nasırlaşmış ellerim.
Sevgi tohumları eker ,gönül bahçelerine.
Yüreğimden akan, sevda pınarından sularım.
Tohumlar yeşerip, çiçekler açsın diye.
Kimseleri dokundurtmam çiçeklere,
Gelip de sen dereceksin diye.
Bir ömrü heba ettim, yolunu gözleyerek.
İhtimamla yetiştirdiğim, sevgi çiçeklerini dermeyeceğini bilerek.
Umudumu kestim, beklediğim yollara sırtımı dönerek.
Gelip ne hale geldiğimi, göremeyeceksin.
Sim siyah saçlarıma düşürdüğün akları bilmeyeceksin
Kırlaşmış şakaklarıma, perde inen gözlerime bakamayacaksın.
Saymıştım ama unuttum, seni beklerken yılları,
Hasretinle bezenmişti geçen yıllar büsbütün.
Açan sevgi çiçeklerini, kefen diye üzerime örtün.