Sevgili Bana Odundan Sökük Ateşleri Reva Gör

---


Son kez dokunuyorum tufan gecenin parmaklarına
İçime irin boşaltısı loş gölgeler düşer
Aşk solgun mevsimlerimden sıçrar
Son çırpınışında
Dilime bir virgül koydum
Noksan hayatımı tamamlayan kakmalı cümleler ulamak için
İçin için ruhumun tökezinde senliğim
Kirli öteberilerimi yangınında yıkıyacağım
Umutlarımın kıyısına vurur gül renginden uzak dudakların
Vuslattan uzak öpüşler yarım
Gülüşlerim boğulur acılı yanlarımda
Hüznün kasvetinde telaş iklimleri



Sevgili
Bana odundan sökük ateşleri reva gör
Yak tenimin her zerresini
Sarhoş ol şarap gözlerinde
Ağır ağır batır yaşanmışlıkları



Bir dilencinin açtığı mendiline bıraktım vedalarımı
Al alabilirsen yoksul aynalardan bakan bakışlarımı
Düşün...
Yarım sancılarımda hummalı senlik titremelerimi
Hak ver
Son cehennemime astığın imtihan sıratını



Bu akşam
Öksüz s/anılarımın göz yaşından ıslatacağım sokaklarını
Bu akşam
Tutkun yüreğimin dağınıklığını toparlığacağım
Ağın, özentisiz ömrümden intiharlar noktalarını sileceğim
Bu akşam
Bil cümle kalemlerin anlayacağı dilden yazacağım hayatımı



Ömrümüm tek yangını şiirdir
Benlikler kıyısında boğulurken yüreğim
Bir ustanın çırağından yardım isteyişi gibi
Parmaklarımdan sızar mısralarım