Sevgili(me) Bebeğime

bilmedin baba elinin kokusunu,
ve bilemedin bazen
baba korkusundan koşmayı uykunun koynuna
kader, anne göğsünde uyuttu seni
gün oldu yürüdün küçük bebeğim
daha yürümeyi bilmezken,

zaman, kum çalıyordu kum saatlerinden
geçmiyordu, büyümüyordun
yoksa büyümeyi istemiyor muydun
başına gelecekleri hissetmiş gibi,
küçük bebeğim
daha hissetmeyi bilmezken,

tattığın ilk acı teninden
yüreğine mi koştu durmaksızın
sen hıçkırıkları yutmayı nereden öğrendin
küçük bebeğim
bebekler ağlarken, bebekler uyurken

hatır(lan)ası hiçbir şeyin kalmadı sanma
uzun kirpiklerinin altında
bir tatlı bakışın vardı
bir yürek yarım kaldı götürürlerken seni
ateşe verdiler
küçük bebeğim
sen bunları bilmezken

çaldılar şehirler ortasında
şefkatli bir yürekten seni
alışamadan doğduğun toprağa tenin
saçlarına çok gördüler okşanmayı
sürdüler seni
bebeğim
sen suç nedir bilmezken
....

zaman kabına sığmıyordu
kum saatlerini çatlatırcasına
?hayat'lardan bir şey çalma çabasına
koşuyordu
büyüyordun sen de
verdiklerini alma pahasına bebeğim..
daha fazla vereceğini bilmezken


ah o ?yar?ın sinesinde
şimdi ne var
yangını sönmemiş miydi, evvelki
neyin nesi bu ateş
kim söylüyor zehirden sözleri
onu da götüreceklermiş..
dayan bebeğim ah,
sesini duyan ?Bir?i var

aldılar başını yasladığın Sine'ni
ömrünü adadığını, yârini, Anne'ni
yüreğinde acımayan yer mi kaldı
sakla bebeğim acıtırlar
çok ağladın mı, yokken bilmezken ben,

/ben de senden habersiz büyüdüm bebeğim/

zaman genişledi,
ağır çekimde bütün anlar
ne zaman geldin buldun beni
gelirken nasıl getirdin bana, beni
ne de iyi ettin, hoş geldin bebeğim
ben geldiğini bilmezken

yerini tutmaz, ama başını sineme yasla
hıçkırıkların çözülsün, dinsin yüreğindeki keder
silinsin içinde acıyan ne varsa
şimdi
Sevgilin de benim, Annen de ben
ellerin ellerimde gözlerin gözlerimle
benimle büyü artık Bebeğim..





Bebeğim dediğim Sevgilim'e ithafen..