Sevilmişliğinin Anısına

Yağmuru giyinen bulutlar gelmiş sevgilim
Zaman buzdan
Mekan buzdan
Ben cehennemimle kapındayım

Kahır öğüten bakışlarından
Sevdanın zehrini almaya geldim
Gözlerinin sessizliğine yazılsın bu masal
Siyah ve derin
Önce düşlerim büyüsün
Sonra sesim karanlığında
Ellerimi tanımayan ellerine muhabbetle
Ve hasretle...
Siyaha beyaza ve bana derdiğin gökkuşağına yemin
Dilim dilinin aynası
Sesin hükmü yok sen gittiğin zaman...

Ne olur sessizce çağır
Yüreğim nefesinle darmadağın
Seninle bölünür seninle çoğalır
Özlemenin bütün duraklarında durdum
Yokluğunu ezbere bilirim
Varlığını lisanı bir heceler boyu yutkunabilirim
Sana sıralanmayan virgülleri neyleyim
Seni bilmeyen noktalarla kavgada

Sen hep satır başı
Sen hep geniş zaman
Lütfen büyük harfle...
Ünlemini yitiren şehirlerden virgüllü noktalar eşliğinde sıralan



...



Kirpiğin ucunda kıdemsiz bir resim
Dilinde sessiz türküler gibiyim
Kaleme kağıda ve yirmi dokuz harfe yemin



...




Sana derilmemiş sözcüklerin beşiğindeyim
Anlamanı umarak


Yakındanda yakın bir yerdeyim
Serçe parmağın ucunda yitik tebessüm
Dudağın kenarında ıslatılmamış cümleyim
Bütün kırık ezgiler boyunca sen
Telde tezenede hasretin eşiğindeyim
Lütfetmişsin sevgili
Sevilmişliğin saadetindeyim

Sana sıralanmayan virgülleri neyleyim
Seni bilmeyen noktalarla kavgada

Sen hep satır başı
Sen hep geniş zaman
Lütfen büyük harfle...
Ünlemini yitiren şehirlerden virgüllü noktalar eşliğinde sıralan